Wyzwanie alkoholowe – 7 dni bez alkoholu

Dzień 7 – Tydzień!!! (Ponownie)

Więc byłem tu już wiele razy. Zwykle wtedy zaczynam popadać w samozadowolenie i pozwalam, by te myśli o wódce wkradły się z powrotem. Nie tym razem.

Rozmawiałem wczoraj z kolegą obszernie o samo-sabotażu. Widzę wyraźnie, co robię. To tak, jakbym nie uważał, że zasługuję na szczęście, więc rujnuję wszystko dla siebie. Jestem samotny, ale zamiast akceptować plany ze znajomymi, odwołuję je i się izoluję.

Chciałbym być w związku, ale kiedy kogoś spotykam, psuję to i kończę, nawet jeśli mi się podoba. Wiem, że AA mi pomaga, ale unikam spotkań i dąsam się, gdy ludzie się ze mną nie kontaktują. Pomimo tego, że się z nimi sam nie kontaktowałem.

To prowadzi do picia. Użalam się nad sobą. W mojej głowie roi się od myśli, że nie jestem wystarczająco dobry/sprytny/chudy/atrakcyjny i karzę się piciem. Na przykład: i tak jestem bezużyteczny, więc równie dobrze mogę się upić.

Czy to ma sens? Muszę tylko wymyślić, jak przestać to robić. To trudna część tej zagadki. Wiem, że muszę wprowadzić zmiany, w przeciwnym razie będzie się działo to samo. Oczywiste naprawdę.

Mam nadzieję, że wszystko u ciebie w porządku, niezależnie od tego, czy jesteś na początku swojej podróży, czy na dalszych etapach. To gówno nie jest łatwe, wiem o tym, ale inspirujesz mnie do myślenia, że ​​to możliwe. Więc dziękuję, że jesteś.